Wat is je plek in een situatie? Dat is een vraag die mij heeft bezig gehouden de afgelopen tijd. Zie hier mijn nieuwe familie: Mooi gerangschikt van groot naar klein, van oud naar jong, mannen en vrouwen gezamenlijk naast elkaar, harmonieus ogend in mooie rustige pasteltinten en kijkend in dezelfde richting. Zoals je het graag zou willen maar zoals het meestal in werkelijkheid niet is.

Waar merk ik dat aan?

Mijn lieve echtgenoot die het weekend 50 jaar geworden is. Ik gun hem alle jeugdigheid van de wereld maar ik vind het toch fijn dat hij nu ook aan de boven kant van 50 jaren zit. Gelukkig na al die jaren dat evenwicht in onze relatie.

Toch zal ik een lengtebreedte achter hem blijven staan. Ik heb namelijk de plek op te vullen van mijn ouders die al zoveel jaren niet meer in ons midden zijn. Hij kan zich nog beschermd weten door beide (gelukkig nog) vitale ouders.

En hoe zit het met de plek die ik krijg als therapeut, als rouwbegeleider, als vrijwilliger, als coördinator en als care consulent?

Ik kom tegenwoordig in aanraking met zoveel verschillende families. Van de ene persoon of familie krijg ik helemaal geen plek, waardoor mijn gevoel van afwijzing omhoog komt. Van een andere familie krijg ik juist weer zo’n grote plek toebedeeld dat ik mij er ook onhandig mee voel: volledige openheid en betrokkenheid bij levensvragen, een wens van uitgebreide begeleiding waardoor een waaier van verborgen talenten en emoties omhoogkomen, tot en met het verzoek om te spreken bij de uitvaart van de persoon die afscheid van de familie neemt. Dat vraagt om dankbaarheid maar ook om het aangeven van je eigen grenzen en het zoeken van evenwicht daarin.

Een familieopstelling met poppetjes is zo inzichtelijk voor mij dat ik blij ben met een kleurrijke familie! Je bent van harte welkom Bij De Levensboom Delft om met mij naar jouw eigen plek te kijken in je familie of situatie!